13.
| 1 | Sed quid ista magno allegamus ambitu? Non videmus plerumque in potestatem piraticam vel immanium barbarorum redactos parentes a filiis redimi pecunia? Numquid leges pecuniae potiores quam leges naturae? Numquid in servitute accersitur pietas? Plerique emptores leonum sunt, et tamen non dominantur leonibus: sed ita subiiciuntur versa vice, ut si exasperatos eos excutere cervice toros viderint, fugiant et delitescant. |
| 2 | Nihil ergo praeiudicat pecunia, quae plerumque sibi dominos emit: nihil tabulae auctionales, quibus emptor frequenter adiudicatur atque addicitur. |
| 3 | Contractus non mutat genus, nec sapientiae libertatem adimit. |
| 4 | Denique famulo sapienti multi, ut scriptum est (Prov. XVII, 2), serviunt liberi: et est servus intelligens, qui regat dominos stultos. |